uyurken gö.ün açık kalması

daha bu sabah... uyamdığımda böyle bi rahatlık bi genişlik hissediyorum... böyle tüm insanları kucaklayasım, hasımlarımla barışasım var... hayata yeniden başlayıp ona daha sıkı tutunasım... lan diyorum nooluyorz nerden geldi gri istanbul sabahında bana bu ferahlık, huzur... 5-10 dk. geçiyor yavaş yavaş hatırlamaya, fısıltılar duymaya başlıyorum... flashback'ler falan filan... önce memlekete dönüş yolculuğumu hatırlıyorum, sonra yolda karşılaştığım kuzenlerimi... evde benim için yapılan hazırlıkları, babaannemi, ananemi... böyle herkeste bi heyecan bi telaş... meğersem beni bekliyorlarmış... eve gidiyorum kucaklaşmalar, sevinç gözyaşları... meğersem askere gitmiş tamamlamış da gelmişim... te allaam yareppim... meğersem uyurken gö.üm açık kalmış...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Oracle BI EE 11.1.1.7.0 - Catalog Manager Command Line Options

ODI Knowledge Module frequently used Jhytons

Geçer